YAHYA ÇAVUŞ GÖRME ENGELLİLER ORTAOKULU
PROJE HİKAYEMİZ
EHAD
Halı öyle bir havalandı ki yüzümde rüzgarı bile hissetmeden birden bulutların üzerindeyiz. Derken birden bir kaç saniye içinde üstünde saat olan bir kulenin önüne indik. Çok garip etraftaki insanlar bizi görmüyordu.
Nerde olduğumuzu çok merak ediyordum. Mert ve Beren'e bakıp anlamlı bir şeyler söylemelerini bekliyordum. Yanımızdaki sakallı dede ve saçları olmayan çocukta kimdi? Aslında onları yıllardır tanıyor gibiyim. Ama gördüğüm şeye ve yaşadıklarıma anlam veremiyorum bir türlü. Ve dayanamayıp sordum:
-"Efendim, siz bu fıkralarıyla ünlü Nasrettin Hoca olamazsınız, değil mi?" dedim.
Gülerek cevap verdi:
-"Ne yani, şimdi yanımdaki de Keloğlan mı değil?"
TANEM
Gözlerime inanamadım. Ellerimle gözlerimi ovuşturdum ve tekrar baktım. Evet evet gerçekten karşımda Nasreddin Hoca, Keloğlan, Beren ve Mert hep birlikte bana bakıyorlardı.
-"Arkadaşlar! Neler oluyor böyle?" dedim.
Mert:
-"Nasreddin Hoca ve Keloğlan gelerek bana hayatın tadını çıkarmak isteyen çocukları kısa bir yolculuğa çıkaracaklarını ve gelmek isteyip istemediğimi sordu. Ben de kabul ettim. Bana bir de istersem yanıma çok sevdiğim iki arkadaşımı alabileceğimi söyleyince, ben de hiç düşünmeden Beren'i ve seni söyledim." dedi.
-"Tamam da Mert, peki şimdi neredeyiz?" dedim.
Beren:
-"Mert ben biraz korkuyorum. Neden buraya getirdin bizi?" dedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.